انفقوا مما رزقناكم

چه انديشه ي زيبا تر از همدلي و همگرايي و بخشيدن از أموال و رزق خويشتن بر ديگريست؟

چه زيبا كلامي و چه شيوا پيام جامعي دارد اين قرآن كه هر كلامش غبار زدائي مي كند ايمان مؤمنان را
و تقويت بخش قلب است و فرح بخش روح كه اي مؤمنان به خدا و محمد رسولش از طعام خود و از لباس خود و از هر آنچه كه منور ميكند حيات تان را و مي زدايد مصايب را از صورت هاي خسته ي زندگي تان به همدينان همكيش خود و به انسان هاي ماحول خوبش ببخشيد باشد تا در كنار هم در اوج رفاه و آسايش ايام محدود امتحان الهي در ارض اش را سپري كنيد و از كره ي خاكي بهشت بريني سازيد .
زيرا با انفاق چيزي از مال كم نمي شود همانطوري كه با نوك عصفور در آب دريا چيزي از بحر كاسته نمي شود .
زيرا كه انفاق ، اتفاق آور است و مرز جدايي را باطل مي كند و از قطرات انفاق درياي انسانيت را به ارمغان مي آورد و تقسم أموال بر حسب اخذ اجر و پاداش از مولاي حقيقي غنائي نفس را تقويه و بخل و حسد را مي زدايد و چه بهتر از اينكه لحظات گُهَر بار عمر با فيوضات بخشش و همدلي به احسن الحال كمك كند و اوضاع رغت بار فقر لجام گسيخته بشر را منظم و ثبات و تعادل در امور حيات فقرا آورد .
به يقين كه هر سطر قرآن بحري از خيرات و بركات و فضائل است و با جامه ي عمل پوشانيدن به هر نشانه از نشانه هايش سدي مي سازيم در مقابل رذائل و خزعبلاتي كه بشريت را در ورطه ي هلاكت مي اندازد .