مردماني ديدم كه از دست سياست سياستمداران ناكاراي شان به اميد شيريني كام و ايام بر كام عزم هجرت به قصد شرق كشور نموده بودند و در آنجا نيز با هتك حرمت و انزواء دانش بدور از كوچكترين إمكانات سطح حياه در آن محدوده جغرافيا روزگار خويشتن را بسر مي كردند .
چه ظالم اند سياستمداران اين عصر و چه مظلوم واقع شده اند كتله ي بزرگ انساني كه تن به زير بار هر بي خردي مي سپارند و زحمت. بر انديشه نمي دهند تا ازين مصايب دامن گير و معضلات بي شمار رهائي يابند .
به اميد روزي تفكر و اندكي تدبير در امور روزانه ي زندگي !