ولا تلبسوا الحق بالباطل
همانطوري كه شب و روز متضاد هم اند ، حق و باطل نيز با هم جمع نمي گردند و صلاح كار در اجراي حق ، و منافي منافع باطل است.
عمل به هر نشانه از قرآن دريچه ي از رشد شگرف در اعماق ظلمت بر روي بشريت مي گشايد و انسان را تا ملكوت اعلي صعود مي دهد .
چه اينكه يك انسان در صدد رشد و شگوفائي هرگز براي تعالي مسير اشتباه را نمي پيمايد و تا رسيدن به اوج از سُلم راهبُردي مؤثر نشانه ها در رشد استفاده مي كند.
درين نشانه قرآن بيان مي دارد كه اي مؤمنان و انسان هاي اهل تدبير و تفكر حق را به باطل نياميزيد، زيرا خردمندي انسان إيجاب نمي كند تا در روز روشن إقرار به تاريكي مطلق كند كه تضاد با انديشه ي عموم است و نقض كننده ي عقل سالم.
آنهائيكه به زعم خويش باطل را حق جلوه ميدهند در حقيقت افسار بر لجام خويشتن مي اندازند و كلاه بر سر خويش مي گزارند .
بدترين نوع ظلم خود فريبي و در توهم به سر بردن است و آنهائيكه حق و باطل را به هم مي آميزند بايد ابتداء عقل سالم و انديشه ي كامل خود را زير سوال برند تا بعد ديگران را طعمه ي اين انديشه ي مضر گردانند.
آنچه در وجود انسان بي مبالغه در پي خودخواهي و منفعت طلبي ماديست كه جز با عمل بر نشانه هاي قرآن هيچ احدي قادر به مهار آن نيست ، نفس سركش است و ازين رهگذر رو به خزعبلات و در هم آميختن حق و باطل براي رسيدن به مقاصد مي كند.
فرجام عمل بدين كردار انسان را آلوده به صفت انسان نا كارا در اجتماع و نا ميمون در جامعه مي گرداند و اهتمام به بيانش براي هر فرد بسان عدم اهتمام شان به كثافات در اطراف و اكناف است.